Tweede dag. Van Berg en Dal naar Milsbeek 21-10-201

Het regent, dus ik ga eerst maar eens rustig ontbijten en mijn rugzak weer inpakken. Mijn broek is weer schoon en ik heb hem met de föhn droog geblazen. Altijd handig zo’n ding.🤣

De route van vandaag begint met een heel eind door de bossen van de Duivelsberg. Een vriendelijke meneer in het hotel zei tegen me  ‘Wees je wel verstandig!? Met dit ruige weer door het bos; die takken komen van hoog en vallen hard!’ Maar het geluk is met de dommen en bij het begin van de Duivelsberg was het windstil, droog en scheen het zonnetje!

Toen ik boven aankwam kon ik een vreugdekreet niet onderdrukken. Zo mooi!

On 10.45 uur kom ik bij Pannenkoekenhuis De Duivelsberg. En ik ben achteraf blij dat ik tot 11 uur gewacht heb tot het openging (ik ben de hele dag NIETS meer tegengekomen!). Ik zat nog niet of  het hoosde!! Toen het ergste voorbij was en de koffie op, ben ik toch maar verder gegaan. En het werd droog en zonnig.

Ik dacht nog wel: Als het goed is, kom ik straks langs B&B d’n Hoaf en daar bieden ze koffie voor de wandelaars aan. Daar was ik om 12.30 maar er was niemand thuis (en ook niet meer echt koffietijd…)!

Ik loop soms (vandaag iets te vaak…🤣) niet goed op te letten of ik kijk in de regen niet in mijn routeboekje (logisch toch?) en dus loop ik weleens te ver en zie geen engeltjes meer. Dus moet dan weer terug om de route op te pakken.

Tegen 14 uur kom ik bij het Liegenbankske en kan eindelijk even zitten en mijn broodjes en appeltje eten. Ik neem er water bij. Ook lekker!

Het begint weer te regenen en ik loop maar weer door. Ik schijn nu in Duitsland te lopen en daar mogen ze de engeltjes niet plakken. Ik volg daarom hier de Santiago-route. Kan ik daar gelijk vast aan wennen! 

Het is hier echt heel erg mooi, maar in dat hele grote bos kom ik niemand tegen. En ik kon nauwelijks een slaapplaats vinden deze week…waar zijn al die mensen???!

Bij de dubbele regenboog ga ik linksaf over wat vroeger een spoorlijn was, maar nu een wandel/fietspad. Ik schop de grvaarlijkste takken aan de kant en geniet van het kleurrijke en zonovergoten blaadjestapijt  op het beton: geel, oranje, rood, groen, lichtbruin, donkerbruin, zwart etc. 

De weg gaat naar Kranenburg en daar is naast het VVV een cafeetje. Het loopt tegen 15 uur, dus ik lust inmiddels wel wat! Maar dit keer heb ik pech:

De mevrouw van het VVV meldt dat ik een veredelde frietkraam tegenkom met goede koffie.

Never nooit gezien! Ze heeft deze route nooit gelopen, denk ik, want je komt alleen maar door bos en weilanden. Mooi hoor, erg mooi zelfs, maar geen frietkraam en geen koffie!

ik verloop me weer eens omdat ik de Pilgerroute blijf volgen en daar had ik mee moeten stoppen… Ik weer terug maar het hek waar ik niet door had moeten gaan, maar rechts af langs had moeten lopen naar boven (zie de hoogtemeters op het kaartje!). Ik krijg langzamerhand het gevoel dat het een lange wandeldag gaat worden.

Als ik bij een drukke weg kom en geen engeltje kan vinden, wijst een bemodderde (net als ik inmiddels!) mountainbiker mij de weg naar Milsbeek. Door het bos (fijn, want daar was ik nog niet geweest vandaag…).  Maar zonder bordjes en de kaart van Duitsland niet gedownload op mijn mobiel, vraag ik het anderhalf uur later aan een tweede mountainbiker (meer mensen ook niet gezien trouwens!). Hij zegt dat het nog een klein half uurtje lopen is naar een eetcafé. “Langs de vuurtoren (??) en daarna door een poort en dan iets verder maar links.” 
ik dacht nog, hij zal wel een watertoren bedoelen, maar er  staat hier echt een vuurtoren !

Ik verwachtte daarna ook een echte poort, maar dat bleek gewoon een hek te zijn. Hahaha. 

Als ik eindelijk zit, is het al aardig schemerig. Ben blij dat ik op tijd dat bos uit was!! Voelde me er de hele dag prima hoor, maar niet als het gaat donkeren! 
 Ik bestel een biefstuk, want ik kan wel wat krachtvoer gebruiken. Ik heb zo’n trek, dat ik pas halverwege aan de foto dacht.

Truus Steinmetz komt me ophalen en daar was ik heel blij mee! Ik kreeg koffie en een stuk dadeltaart en we hebben gezellig gekletst.

En nu ga ik slapen, want het was een lange dag.

Morgen weer verder. Hopelijk minder modderig!