Dag 11 op de GR70, maandag 5 juni 2023 Bédouès

We blijven een dagje luieren op camping Chantemerle, rustig gelegen aan de Tarn.

Terwijl wij nog in alle rust zitten te ontbijten gaan de eerste wandelaars alweer op pad. De koffers en tassen moeten om 8 uur klaar staan voor het vervoer door Malle Postale.

De was hangt inmiddels aan het droogrekje op ons terrasje en Karin gaat naar Florac voor brood en fruit, terwijl ik koffie ga halen. Ik blijf op de camping om mijn rechtervoet wat rust te geven. Die speelt al twee dagen vervelend op en 2x4 km is misschien nèt te veel op een rustdag…?

Ik maak een rondje over de kleine camping, doe wat aan koppensnellen in de Volkskrant en haal nog een keer koffie waarmee ik weer op ons terrasje ga zitten. Daar mail, app en bel ik enkele mensen en zo ben ik toch nog druk. Er is geen internet op de camping en wifi alleen in de receptie.

Ik lees het boek Atlas van Lucinda Riley, over de vader van de Zeven Zussen en kom een mooie passage tegen: 'Denk aan de woorden van Lao-Tse: “Als je niet van richting verandert, eindig je misschien waar  je naartoe ging.”'

Nog even iets over de leegloop van het Franse platteland:

De mensen hebben hun dorp of stadje hier in de laatste decennia zien veranderen van een levendige bedoening vol middenstand, sportclubs en dorpsfanfares naar een sociaal-economisch kerkhof. “We worden er verdrietig van”, zeggen ze; en ik snap het. In een dorpje gingen we voor een kop koffie naar het (zoals zo vaak) nog enige  terras en het is er een komen en gaan. Vooral omdat het tevens een Tabac is. De Fransen roken nog steeds als schoorstenen maar meer nog, er worden krasloten verkocht. Werkelijk iedereen komt met een stapeltje loten naar buiten en slaat achter een koffie of borrel koortsachtig aan het krassen in de hoop op een beetje geluk om uit deze droefgeestige werkelijkheid te kunnen ontsnappen. We hebben echter nog nergens een vreugdekreet gehoord. Veel tafeltjes bemoeien zich met elkaars loten. Kraslotgenoten. 

Na een tijdje staat men weer op en gaat het doelloze slenteren verder.

Wij gaan morgen ook weer verder…