Dag 13 op de GR70, woensdag 7 juni 2023 Cassagnas -> Saint-Germain-de-Calberte

Weer: super wandelweer

Temperatuur: 22 gr

Kilometers: 15,5

Om 8.30 uur lopen we terug naar het dorpje en wandelen dan de door onze gastheer aanbevolen alternatieve route; die zou veel mooier zijn (‘Stevenson wist niet beter, maar wij hier wel.’).

Net buiten het dorp is volop consternatie, want er ligt een jong ezeltje in de goot naast de weg. Hij kan niet overeind komen - zo zielig. Er wordt gebeld naar de gastadressen van afgelopen nacht en zelfs naar de burgemeester. Er wordt actie ondernomen, en dus laten we het arme dier met rust en lopen verder.

We gaan de komende kilometers bergop (zonder steile stukken!) naar de Col de Laupies op 1001m hoogte.

We vertrekken samen met de jongens van ons overnachtingsadres en die hebben het tempo er goed in. De mooie uitzichten naar het zuiden, verzachten het lijden enigszins.

Vanaf een oude menhir daalt de route langzaam. Eerst naar de Col de la Pierre Plantée (895m), waar inderdaad een steen in de grond geplant is. Dan langs de Serre de la Can (760m) en zo verder tot in Saint-Germain-de-Calberte (489m). We horen overal geklater van water en moeten regelmatig via stapstenen droog aan de overkant zien te komen. Lukt bijna altijd.

De route gaat voornamelijk door een beuken- en dennenbos waar de vogeltjes fluiten en de koekoek ook weer aanwezig is. We zien zeker 10 en misschien wel 15 everzwijnen: ouders met hun kleintjes. We houden netjes afstand en vinden het allemaal prachtig!

Een heerlijk dag. Mijn voet gaat redelijk goed, dus ik doe net alsof er niks aan de hand is. Gelukkig niet zo’n lange etappe vandaag, dus nemen we lange pauzes en genieten er van. De jongens lopen samen verder.

Op de hellingen boven het dorp Saint-Germain-de-Calberte liggen eeuwenoude terrassen: het werk van al die mensen die het landschap hier hebben vormgegeven. In het dorp staat een beeld van de Iraanse beeldhouwster Shirine Afrouz die hier een aantal jaren heeft gewoond. Een hommage aan al die  mensen.

Zij was onder de indruk van de noeste inspanningen van de bewoners van deze streek om hier te overleven, ondermeer door het aanleggen van die terrassen. Maar ook de waterkeringen van leisteen langs de weg en licht verdiept schuin over de wandelpaden in het bos. En ze had gelijk; een indrukwekkende prestatie.

Het dorpje ligt tegen een bergflank en doet al lekker zuidelijk aan. Je kunt er voor van alles terecht en dat voelt weer een beetje terug in de beschaving…

We zitten onder de linden koffie te drinken, en oh wat geuren die bomen toch heerlijk! We ontmoeten hier de jongens weer en de opgewekte Belgische met haar humor. De sfeer is hier gelijk heel anders.

Saint-Germain-de-Calberte heeft eveneens een protestantse geschiedenis. Een groot deel van de protestantse dorpsbevolking werd hier onder dwang bekeerd, maar sommigen bleven toch nog in het geheim het protestantisme aanhangen en kwamen dan op afgelegen plaatsen samen. Tijdens een bijeenkomst bij een molen in 1686 werd deze echter door overheidstroepen verstoord met enkele doden en gewonden tot gevolg. De wraak liet even op zich wachten, maar was zoet: Priester Du Chayla werd in 1702 in Le Pont-de-Montvert door de Camisards vermoord. Hij ligt hier in de kerk van Saint-Germain de Calberte begraven.

Vanavond zitten we met tien mensen aan het diner. Eén echtpaar is erg… aanwezig. Praten over politiek is sowieso een lastig onderwerp, maar in een andere taal en in een andere cultuur is het nog lastiger. Omdat we elkaars ins and outs niet kennen. We laten het dus maar met rust. 

Welterusten.