Dag 2 op de GR70, zaterdag 27 mei 2023 Le Puy-en-Velay > Le Monastier-sur-Gazeille 23 km

Weer: mistig in de vroege ochtend, daarna volle zon, afgesloten met regen Temperatuur: 22 gr Kilometers: 23,6

Weliswaar begint de GR70 bij de Église du Collège, maar de kathedraal Notre Dame du Puy heeft als startpunt beduidend meer cachet. Bovendien kunnen we dan gelijk de pelgrimsmis bijwonen. Dat is met recht een passende start. 
 

De kathedraal, waar de bedevaarders al eeuwen naar toe komen, werd in de twaalfde eeuw vergroot. Maar blijkbaar was ze nog niet groot genoeg, want tijdens feestdagen waren er soms zoveel mensen in de kerk, dat de gelovigen verpletterd werden. Zo vielen er in 1407 meer dan 200 doden te betreuren. Zoveel mensen zijn vandaag niet eens aanwezig!

Tegen 7 uur verzamelt zich een flinke groep nog slaperige pelgrims in de enorme kathedraal voor de ochtendmis. We worden getrakteerd op een uur lang ijl gezang van een bescheiden non, gelardeerd met gebeden door een joviale priester en afgesloten met de pelgrimszegen. Dit vonden we al indrukwekkend en dan beginnen de klokken ook nog de halve stad wakker te beieren!

Twee niet-gelovigen die met respect voor de wel-gelovigen de zegening voor een goede wandeling meekrijgen. Het is goed zo. 

Wandelen, ontdekken en genieten van alles wat ik tegenkom, is eerder mijn manier om de schepping te eren, dan zingen en bidden. Lekker de schitterende natuur in. God, wat heb ik er zin in.

Nog onder de indruk van het gebeuren lopen we via een brug over het riviertje Le Dolaizon de stad uit en de prachtige natuur in. 

De omgeving bestaat uit glanzende frisgroene heuvels, met hier en daar het fluorescerende geel van de brem. Verder veel klaprozen, boterbloemen, margrieten, vergeet-mij-nietjes, slangenkruid, te veel om op te noemen. En dan ook nog de heerlijk geurende meidoorn.

Een gemengd koor van vogels kwettert de stilte aan flarden. Het is hier namelijk heerlijk stil op wat kletsende Franse wandelaars na. Omdat we elkaar over en weer inhalen geven we ze bijnamen: de Karretjes (echtpaar met elk een tuigje waaraan een bagagekarretje), Superman (T-shirt), Vlammetje en Blauwkous (hippe gevlamde sportbroek en de ander blauwe steunkousen). Oh, en de Treinmeneer. Met hem zaten we vanaf Saint Etienne in een coupé.

De route stijgt (!) naar Ours (783m) en we komen in het typische landschap van de Auvergne terecht met heuvels die getuigen van de vulkanische geschiedenis van de regio. Links nog half in de mist is vaag al Chateau Bouzols te zien - bij ons schijnt nu de zon!

Na een goede twee uur wandelen zijn we in Coubon (633m) waar we de Loire oversteken en eindelijk koffie kunnen drinken!

Bij het gehucht l'Herm (884m) draait de route achter een paar huizen langs, een smal pad in, dat redelijk steil omhoog loopt naar Le Mont (975m), dat zijn naam (de berg) eer aan doet. Het is een leuk pad, bezaaid met grote stenen.

Geen idee hoe wandelaars met ezels dat hier doen. Maar ik vermoed dat de meesten hun ezel pas vanaf Le Monastier (de vertrekplaats van Stevenson) huren. Wij hebben zonder ezel al genoeg moeite om over de glibberige stenen te klauteren en op het wat rechtere stuk om de enorme plassen te slalommen.

In Le Mont genieten we, ondanks dat het begint te regenen, van een geweldig uitzicht over de vallei van de rivier de Gazeille.

Tegen 16.00 uur komen we in Le Monastier-sur-Gazeille (925m), waar schrijver Robert Louis Stevenson op 22 september 1878 aan zijn tocht begon. Hij had eerder al een paar reizen naar Le Puy gemaakt, om o.a. een slaapzak te laten maken. Geen lichtgewicht slaapzak zoals we die vandaag kennen, maar eentje gemaakt van een stevige waterdichte groene zeilstof met een voering van schapenwol. Er wordt algemeen aangenomen dat Stevenson de uitvinder van de slaapzak is. Deze slaapzak woog echter zó zwaar dat hij een ezel nodig had om het ding te dragen. Hij kocht het beestje van een oude man voor 65 francs en een glas cognac. Zijn slaapzak was duurder: 80 francs en twee biertjes.

Dit sfeervolle plaatsje heeft vele sporen van zijn middeleeuwse verleden weten te bewaren, zoals zijn abdijkerk uit de 11e eeuw, volgens kenners een parel van Auvergnese romaanse kunst.

We zoeken onze gîte op waar we hartelijk worden welkom geheten.

Het is heerlijk weer geworden en na de douche gaan we even het dorpje in. We drinken wat bij Les Bouzols en gaan daarna eten bij Le Re Bemol. Kok Didier slooft zich uit, maar komt niet verder dan pasta met een halve aubergine en een paar stukjes kalkoen. Het toetje maakt wel iets goed. De Pain Perdu met pruimenjam is lekker. De fruitsalade (van 3 meloenen notabene!) komt uit een blikje. Maar ach, het was te hachelen.

En nu gaan we slapen. Morgen wandelen we verder en dan echt met Stevenson.