Dag 3 op de GR70, zondag 28 mei 2023 Le Monastier-sur-Gazeille -> Le Bouchet Saint Nicolas

Weer: heerlijk wandelweer, beetje drukkend Temperatuur: 20-22 gr Kilometers: 26

In de supermarkt van Le Monastier is niet al te veel te koop, maar voor ons meer dan genoeg. We kunnen voorlopig weer vooruit. 

Als we het dorpje achter ons laten, zakken we even af tot aan de Gazeille, een rivier die al na 27 kilometer opgeslokt wordt door de beroemde Loire.

Door de regen van gisteren, eergisteren en alle dagen daarvoor krijgen mijn schoenen het flink te verduren, want het is een enorme blubberboel. Op een gegeven moment loopt de modder over de rand heen! Lekker…

We gaan 130 meter omhoog naar het dorpje Courmarcès (963m) om van daaruit naar de aangekondigde koffie in Saint-Martin (1013m) te wandelen. De plaatselijke bakker annex bar en kruidenier had helaas de euvele moed om vandaag niet open te gaan, dus geen koffie. We gaan moedig verder.

De laatste drie kilometer naar Goudet gaan bergafwaarts en dus in snel tempo. Hier is Karin sneller, terwijl ik dankzij de Nordic Walk techniek (bedankt Conny en Ruud) sneller naar boven ga. We moeten goed opletten, want het pad ligt, zoals zo vaak, bezaaid met losse stenen die nu dus ook nog eens nat en glibberig zijn geworden. Om ons heen krekelen de krekels er lustig op los; bij vlagen winnen ze het van de vogels!

Karin kent veel namen van bloemen: de witte koekoeksbloem, de Kaukasische vergeet-mij-niet,  klaver, vlas, herderstasje. Ik geloof haar op haar woord…

Goudet (761m) is een mooi, klein dorpje gelegen aan de voet van de ruïnes van het kasteel van Beaufort dat hoog boven de Loire uittorent.

Deze wereldberoemde rivier ontspringt hier 23 kilometer oostelijker bij de berg Gerbier de Jonc (1551m); het is hier dus nog maar een stroompje met potentie.

Stevenson schrijft: 

“In deze aangename stemming kwam ik de heuvel af waar zich Goudet aan het groene eind van een vallei bevindt, met Château Beaufort ertegenover op een rotsige steile helling en de stroom, helder als kristal, ligt er in een diepe poel tussenin. Boven en beneden kun je hem over de stenen horen rimpelen. Het is zo’n lieflijk klein riviertje dat het absurd lijkt om het de Loire te noemen. Goudet is aan alle kanten ingesloten door bergen; rotsige voetpaden, hoogstens geschikt voor ezels, verbinden het met de Franse buitenwereld en de mannen en vrouwen drinken en vloeken in hun groene uithoek of kijken in de winter vanaf hun drempel op naar de met sneeuw bedekte pieken.”

Alles is ook hier dicht, maar de vriendelijke eigenaresse van Auberge Pipet ziet dat we de koffie echt nodig hebben en opent haar terras. 

We lopen een kilometer over een weg langs het château de Beaufort, waarna we het asfalt verlaten en een bruggetje oversteken om dan aan de volgende klim te beginnen. Steil bergop (het is vandaag beduidend zwaarder dan gisteren!), maar wel met af en toe fraai zicht op Goudet. 

We lopen door meerdere slaperige Auvergnedorpjes en over de Chemin des Grottes. Maar de enige grot die ik zie, is gevuld met voertuigen van een boer. Wat verder komen we in Ussel (1020m), waar we tot onze verrassing een terrasje vinden waar we bij een lekkere salade een gezellig praatje maken met De Karretjes.

Nog 8 km naar onze volgende eindbestemming…. maar het is gelukkig wel een heel mooi stuk! We krijgen nog het welgemeende advies om eerst op de stenen te slaan alvorens te gaan zitten - om de vele slangen in dit gebied te verjagen. Oeps!

Rond Le Bouchet-Saint-Nicolas (1020m) kun je echt het typische Auvergnelandschap herkennen. Alleen al Le Bouchet is omgeven door zeker tien van die typische heuvels die wel 100 meter boven het omringende landschap uit steken.

Nog voor we Le Bouchet inlopen, vinden we onze chambre d’hôte. De eigenaars moesten naar een feest, maar alle kamers zijn klaar en, op naam, vermeld op een groot vel papier. Ga gerust je gang en we zien elkaar om half acht aan het diner! 

Een perfecte kamer met eigen badkamer en toilet. 

Het avondeten met een groepje van 14 mensen is gezellig, luidruchtig en lekker. We hebben een eenvoudig doch voedzaam drie-gangen diner, waaronder heerlijke linzen uit eigen tuin. Het toetje van ijs met slagroom en kastagne-extract is goddelijk! Alleen al om dat toetje eraf te krijgen moeten we morgen een heel eind wandelen.🤣

Maar nu een beetje rusten, lezen en uitbuiken en dan slapen